Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Και γω θα βουτήξω!

... στα νερά της Θάλασσας
όπως και να ναι εγώ θα βουτήξω.
Χρόνια τώρα την λαχταρώ
την θάλασσα να με ταξιδέψει
στα όνειρα, στο νησί ...

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

Ψαρεύοντας

έρχεται η θάλασσα.

κύριος Οδυσσέας.

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Και φεύγω

και εξακολουθώ να φεύγω
και θέλω
να μείνω
να μείνω
να μείνω
αλλά πρέπει να συμμορφωθώ.
(Να μορφωθώ, στο μεταξύ,
να 'μορφωθώ αυτό το "άλλο"
το "αλλού"
το "άλλοτε που ήταν;")

Και φεύγω
και μένω
και μόνο εγώ την ξέρω τη σκληρή συχνότητα
και κάτι γείτονες
αντίκρυ κι από κάτω.
(Αυτά τα βήματα, τα μαύρα τα μεσάνυχτα,
άσε τα φώτα που χτυπανε στον καθρέφτη!)

ΔΕ ΦΕΥΓΩ.
ΕΔΩ.
Που;
Που;
Που;

Και...φεύγω.
Κι εξακολουθώ να φεύγω.
μέχρι να... "έρθω"
ξανά.

Ξαποστάσω...

Ωραίο ρήμα.
Σπανίως σε Ενεστώτα,
αν και λέγεται πάντα με τόση λαχτάρα,
που πιάνει μέχρι Μέλλοντα.
Διαρκείας.

(Και δε μιλάω για τον ύστατο πόθο,
τον Υπερσυντέλικο).

"Η τέχνη της κατασκευής στον εύσειστο τόπο" *

αααα... δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί.
(Να μην πω, ανακαλυφθεί)


*Μελέτη του Νικολάου Δ. Καρύδη.
....
και πέφτω
και επιλέγω ?
για μια ακόμα φορά λάθος αγκαλιά.
ως πότε?
ως πότε?
ως πότε?
ως πότε?

Μπερδέματα...καλά ξεμπερδέματα!

μπερδεύονται....
τα πρέπει
τα θέλω
οι εφιάλτες
τα όνειρα
οι φόβοι
όλα μπερδεύονται.
και γω θέλω να ζήσω
και χάνομαι
και φοβάμαι
και πισωγυρίζω
και φεύγω
και εξακολουθώ να φεύγω
και θέλω να μείνω
και ελπίζω ......ελπίζω
και αγωνίζομαι
και παλεύω
και ματώνω
και πέφτω
και σηκώνομαι
και πάλι τα ίδια
και θέλω να ξαποστάσω .....
να ξαποστάσω
σε μια αγκαλιά!
ολα τα θέλω μου, τα θέλω μου? τα δικά μου θέλω?
παρέα την ίδια στιγμή με τους εφιάλτες μου.
αυτοί σίγουρα είναι δικοί μου!
μπερδεύονται....γλυκά? πικρά?
το σίγουρο είναι ότι μπερδευόνται .......

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009