Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Και γω θα βουτήξω!

... στα νερά της Θάλασσας
όπως και να ναι εγώ θα βουτήξω.
Χρόνια τώρα την λαχταρώ
την θάλασσα να με ταξιδέψει
στα όνειρα, στο νησί ...

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

Ψαρεύοντας

έρχεται η θάλασσα.

κύριος Οδυσσέας.

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Και φεύγω

και εξακολουθώ να φεύγω
και θέλω
να μείνω
να μείνω
να μείνω
αλλά πρέπει να συμμορφωθώ.
(Να μορφωθώ, στο μεταξύ,
να 'μορφωθώ αυτό το "άλλο"
το "αλλού"
το "άλλοτε που ήταν;")

Και φεύγω
και μένω
και μόνο εγώ την ξέρω τη σκληρή συχνότητα
και κάτι γείτονες
αντίκρυ κι από κάτω.
(Αυτά τα βήματα, τα μαύρα τα μεσάνυχτα,
άσε τα φώτα που χτυπανε στον καθρέφτη!)

ΔΕ ΦΕΥΓΩ.
ΕΔΩ.
Που;
Που;
Που;

Και...φεύγω.
Κι εξακολουθώ να φεύγω.
μέχρι να... "έρθω"
ξανά.

Ξαποστάσω...

Ωραίο ρήμα.
Σπανίως σε Ενεστώτα,
αν και λέγεται πάντα με τόση λαχτάρα,
που πιάνει μέχρι Μέλλοντα.
Διαρκείας.

(Και δε μιλάω για τον ύστατο πόθο,
τον Υπερσυντέλικο).

"Η τέχνη της κατασκευής στον εύσειστο τόπο" *

αααα... δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί.
(Να μην πω, ανακαλυφθεί)


*Μελέτη του Νικολάου Δ. Καρύδη.
....
και πέφτω
και επιλέγω ?
για μια ακόμα φορά λάθος αγκαλιά.
ως πότε?
ως πότε?
ως πότε?
ως πότε?

Μπερδέματα...καλά ξεμπερδέματα!

μπερδεύονται....
τα πρέπει
τα θέλω
οι εφιάλτες
τα όνειρα
οι φόβοι
όλα μπερδεύονται.
και γω θέλω να ζήσω
και χάνομαι
και φοβάμαι
και πισωγυρίζω
και φεύγω
και εξακολουθώ να φεύγω
και θέλω να μείνω
και ελπίζω ......ελπίζω
και αγωνίζομαι
και παλεύω
και ματώνω
και πέφτω
και σηκώνομαι
και πάλι τα ίδια
και θέλω να ξαποστάσω .....
να ξαποστάσω
σε μια αγκαλιά!
ολα τα θέλω μου, τα θέλω μου? τα δικά μου θέλω?
παρέα την ίδια στιγμή με τους εφιάλτες μου.
αυτοί σίγουρα είναι δικοί μου!
μπερδεύονται....γλυκά? πικρά?
το σίγουρο είναι ότι μπερδευόνται .......

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Τι συμπεραίνουμε από αυτό Γουότσον;

Μάλλον μου έχει λείψει πολύ το...καρδιοχτύπι!!!

Να μην είναι τίποτα άλλο

πιο πολύ
απ΄το στόμα τούτο κι από το φιλί
κι από την υπερβολή πάει η τρελλή

Καρδιά να σπάσει.

Είπα κι εγώ

Να μην είναι τίποτα άλλο ανάμεσα
η ανάσα μοναχά μισά μισά
κι από τα ανοιχτά μας τα πουκάμισα

Καρδιά να σπάσει.

Και είπε η ποιήτρια κυρία Λ.

Προκειμένου να χεις τέτοια λάμψη, πες το κι ας σε κάψει.

Και είπε ο ποιητής κύριος Ο.

Λάμπει μέσα μου εκείνο που αγνοώ. Μα ωστόσο λάμπει.

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ!

...Άρα, πρέπει, οφείλω, να ανοίξω να εκτεθώ, να χωρέσω τον έρωτα....

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΝΑ!

...."σήμερα κλαίμε χωριστά με τα παράθυρα κλειστά
Καθένας στη γωνιά μας
Έχει στενέψει η αγκαλιά
Το μόνο πράγμα που χωράει είναι η μοναξιά μας"!!!!!

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΤΩ!

Τρελά!
Να χάσω το μυαλό μου, χωρίς καμιά τύψη . Να αφήσω τα ουσιώδη και να βουτήξω στα μάταια με ανεπίτρεπτη ανωριμότητα.
Θέλω να σπάει η καρδιά
να μη με νοιάζει τίποτα
μπροστά στη λαχτάρα.
Να ανοίγω το πουκάμισο, καταχείμωνο.
Να ανοίγω το παράθυρο.
Να ανοίγω τα χέρια.

Θέλω
να κόψω το τσιγάρο
και ν αρχίσω τα φιλιά.

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

ΔΙΨΑ!

...Για ζωή, χαρά, γέλια, έρωτα, παιχνίδια....! τι είναι αυτό που μας κρατάει μακριά απ όλα αυτά?

Ναι. Μεθυσμένη μεν...

αλλά...διψάω...

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

Να είσαι εκεί που αγαπάς.

(Τραγούδι κανονικό χτες στο όνειρο. Μόνο αυτό συγκράτησα, δυστυχώς. Αλλά μάλλον όχι τυχαία.)

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

ΟΚΤΩΒΡΗΣ

...χωρίς ανάδρομο Ερμή και σύντομα χωρίς ανάδρομο Δία.
η αλήθεια να λέγεται, μπήκε εντυπωσιακά και μάλλον εντυπωσιακός θα συνεχίσει να είναι!

..."σωστά" και "εγκαίρως" απλά αυτά δε παίζουν.
σωστά σε σχέση με τι?
εγκαίρως πάλι σε σχέση με τι?
δεν υπάρχει σωστό και λάθος, είναι κάτι που γνωρίζουμε. Κάνουμε ή δε κάνουμε ότι ίσως να έπρεπε να κάνουμε γιατί πολύ απλά δεν ήρθε η ώρα του, γιατί η αλλαγή τρομάζει όσο και αν την θέλουμε, όσο και αν δουλεύουμε για αυτήν. Σίγουρα κάποια ανάγκη μας καλύπτουμε, φτάνει να έχουμε την ενημερότητα ότι ίσως να έπρεπε να λειτουργήσουμε διαφορετικά, ότι ίσως αυτή η στάση, αυτή η συμπεριφορά δεν μας οδηγεί στον στόχο μας.
Ενημερότητα αυτό νομίζω είναι το μυστικό.
Όνειρα επίσης ένα ακόμα μυστικό.

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

ΥΓ3

Σκοτεινότατο τριήμερο.
Δεν ερμήνευσα σωστά και εγκαίρως τα ανεπαίσθητα σημάδια.
Και ξαφνικά
Μαύρη μυρμηγκότρυπα.
Αλλά έτσι είναι όταν ταξιδεύεις με ταχύτητες φωτός.
I have done my homework.
Επέστρεψα ευελπιστώ αρκετά συμπεράσματα μπροστά (ευτυχώς όχι με τις ανάλογες ρυτίδες, γιατί που λεφτά για botox)
Keep walking.
(Κλισέ)
(Αν και καλό ουίσκυ)
Φιλιά αγαπημένε μου Κομφούκιε!

ΥΓ 2 και κάτι

Το προ ημερών "στιχούργημα" ήταν από τα εύκολα.
Δε θα το παρουσίαζα. Είναι αδούλευτο. (Όχι από τα αδούλευτα που μπορούν να σταθούν, γιατί υπάρχουν κι αυτά)
Ωστόσο
η μεγάλη του αξία (για μένα)
είναι το αυθόρμητο της στιγμής
που μοιράστηκε.

Χαρά.

Το αποτέλεσμα της αξιοποίησης του δυναμικού. (Με την κατά Μέϊ, ερμηνεία)
Ευχαριστώ. Για τα μαθήματα.
(Κι ας δείχνω σκράπας)

ΥΓ2

Μην ανησυχείς. Και να ανησυχείς.
Τα πράγματα, δόξα τω Θεώ, είναι δύσκολα και πυκνά.
(Αλλά γυρνάει ορθόδρομος ο Δίας. Δεν ξεμένουμε από ομπρελίτσα. Όσο έχουμε κεφάλι και καρδιά να μπει από κάτω).

YΓ1

Δεν άλλαξε τίποτα από τα γεγονότα της 18ης. Δεν είναι θέμα "πολιτικού πολιτισμού". Είναι θέμα "διαμόρφωσης μιας διαφορετικού είδους δυναμικής", αφού υπάρχει, έτσι κι αλλιώς το πρωτογενές "αστρικό" υλικό, που ποιος ξέρει από ποιο αδελφό σύμπαν προήλθε.

Μπορεί, μπορεί

αν δεν έτρεχα να φτάσω
ήδη να ΄μουνα εκεί.

Αυτό έγραφα σε ανύποπτο χρόνο (αλλά εν τέλει βαθιά, σχεδόν γενετικά υποψιασμένο) κάποτε.

Κι έρχομαι τώρα να πω:

Μια ζωή έκοβα δρόμο (όχι για να φτάσω ντε και καλά γρηγορότερα και σαφώς! όχι ευκολότερα, απλώς για να καταφέρω να φτάσω, λόγω ειδικών δυσκολιών)
και τώρα
μετά από τόόόόσο καιρό
Πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να κόψω δρόμο.

(Για να δούμε το έμαθα το δάσος;)
(Είναι και το τσιγάρο, ελαττώνει τη μνήμη)
(Αλλά όχι τη σωματική, του αντανακλαστικού)
(Εύχομαι)
._

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

ΠΑΘΗ!!!!!

ΚΑΙ ΤΡΑΒΑΩ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΜΟΥ ΤΟΝ ΤΑΡΑΧΟ!

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

29/9/09

Άντε, να τελειώνει κι ο ανάδρομος σιγά σιγά...

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

ΝΕΑ ΣΕΛΗΝΗ 18/9/09

Νέα Σελήνη ....Νέα ομάδα!
συναίσθημα!?!?!?

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ-ΓΟΝΙΜΗ

Βλέπω αξιοποιούμε το ταλέντο μας....καιρός ήταν...!!!!!!!!!!!!!!
...να το δημοσιοποιήσουμε όμως, Εεεεεεεεεεεεεεεε! να μη μείνει στα χαρτιά??????
Δε βλέπεις εμένα τι κάνω...τόσα και τόσα, με αυτοθαυμάζω, ούτε στα τρελά μου όνειρα.
που να με φανταστώ να κάνω αυτά που κάνω ή που δε κάνω. Κυρίως αυτά που δε κάνω... αλλά και αυτά που κάνω!!!

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Τι θες ψυχή; τι θες βροχή;
τα χαμε με την αντοχή
οι δυο μας μιλημένα.
Τι θες καρδιά; τι θες βρε χθες
τι θε ςκι απ την αρχή τα καις
που ναι διπλά καμμένα
Να φύγω να λευτερωθώ
να φύγω πια και να σωθώ
δε θέλω άλλο λέω
Το μπόρεσα,το χώρεσα
το μπόρεσα, συγχώρεσα
δε θέλω άλλο να κλαίω
Οργή μου ανοιχτή πληγή
που σε παλεύω μια ζωή
με έργα και με λόγια
Θυμέ μου και κρυφέ καυμέ
που όλο λέω πια ποτέ
μου σταματάς ρολόγια

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

1 και μόνο 1 λόγος που κάνουμε.

Αγάπη. Αγάπη. Αγάπη.
(Ήτοι, βουτάς το σπορίδιο και του σπηκάρεις: Μάγκα, αυτό το παλιόκρασο είναι η ζωή και έλα να μεθύσεις και να ξυπνήσεις με πονοκέφαλο κι εσύ, θα ρθούμε με τον πατέρα σου να σου φέρουμε βρώμικο να στανιάρεις και ασπιρίνες και νερά μην αφυδατωθείς δεντράκι μου ! Ένεκα, ο πατέρας σου ξέρει από καλά βρώμικα κι έτσι με έριξε ο μπαγάσας, που ανάθεμα και δόξα τω θεώ, που τον έχω και σε έχουμε!)

13 λόγοι που ΔΕΝ κάνουμε παιδιά.

  1. Για να τυλίξουμε το γκόμενο και να μας στεφανωθεί.
  2. Για να κρατήσουμε το στεφανωμένο -πλέον-γκόμενο και να μη φύγει με τη Ρουσλάνα.
  3. Για να κρατήσουμε τον παράνομο παύλα αστεφάνωτο γκόμενο ( στο δρόμο της ζωής μου ήρθες βράάάδιιιι) και να τον κάνουμε νονό, ενώ το στεφάνι μας "καμαρώνει" το "δευτερότοκο του"(αλλά ΚΑΙ τη Ρουσλάνα, παράλληλα).
  4. Για να εξασφαλίσουμε μια αξιοπρεπή σύνταξη ως βασίλισσες και μητέρες.
  5. Για να γηροκομηθούμε.
  6. Για να δώσουμε στη μανούλα και στο μπαμπάκα μια χαρά, επιτέλους, μετά από τόσες πίκρες στη ζωή!
  7. Για να ακουστεί το όνομα της μανούλας και του μπαμπάκα (μια χαρά,επιτέλους μετά από τόσες πίκρες στη ζωή! ρεφρέν)
  8. Για να αποκτήσει νόημα το σκορποχώρι της ζωής μας μεταξύ Marlboro, Πλούταρχου (Ιωάννη βεβαίως βεβαίως) και αγάμητων ή παραγαμημένων αφεντικών.
  9. Για να ξορκίσουμε τα -άντα (όποια άντα, γιατί τα -ήντα δεν ξορκίζονται με αυτή τη μέθοδο της τεκνοποίησης -αν και τα τεκνά είναι μια λύσις)
  10. Για να ζήσουμε τα όνειρα μας μέσα από το τέκνο μας. Ενδεχομένως, να μη θέλει να γίνει φαβορί του x-factor, Έλλη Στάη ή Τσίπρας. (Αν δε,θέλει , η λοβοτομή είναι μια κάποια λύση)
  11. Επειδή έτσι λέει η θεία Ολυμπία και μας πετάει διακριτικά καρφιά αναφέροντας την Τασούλα (κόρη της) που ήδη έχει τρία. (ΑΚΡΙΒΩΣ! ΤΡΙΑ!)
  12. Γιατί για τη μοναξιά υπάρχουν και τα ιάματα (δε χρειάζεται να πέσεις στη βαριά φαρμακευτική αγωγή)
  13. Γιατί δεν είναι φτιαγμένοι ΟΛΟΙ για γονείς. Ειδικά, αν δεν έχουν ξεπεράσει τα πέντε τους χρόνια κι ας διανύουν την τεσσαρακοστή δεκαετία τους, σύμφωνα με το τι γράφει η ταυτότητα.

ΔΕ ΘΕΛΩ!

Δε θέλω δε θέλω δε θέλω δε θέλω ΔΕ ΘΕΛΩ!

No i'm not OK.

I' m pretty fuckin far from feeling OK!

ΟΡΓΗ;

ΟΡΓΗΗΗΗΗΗ;;;

ΩΣ ΕΔΩ!

Όλα μα όλα!

Eίμαι έτοιμη να τα τινάξω όλα στον αέρα!!!

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009

Μαύρα μεσάνυχτα!

Πόσο νυχτωμένη υπήρξα για χρόνια...
Έφτασε η ώρα να ξυπνήσω!

Έλεος.

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

ΟΡΓΗ!

Οργισμένη
εξοργισμένη
αγανακτισμένη

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

Κι όμως να πάρει!

Μόνο ανοιχτές θάλασσες είχα. Και καλοτάξιδα σκαριά.
Και αγάπη.
Κι υπερβολή,ως φαίνεται.
Αχ, να την προσέξω αυτή την άτιμη!
Δεύτερη φορά που προξενεί τέτοια καταστροφή!
Υπερ-βάλλω.
Βάλλω.
Έστω και υπέρ.
Βάλλω.
Γαμώτο!!!

Συγνώμη.

Τι συγνώμη; Τι συ-;
Μετά από αυτό;

Ούτε μια στιγμή.

Δεν έπαψε. Να μην μου τρυπάει το μυαλό. Το παράλογο μου.
Γιατί;
Εκεί. Γιατί; Κολληματική νότα σε σπαρακτικό πιάνο. Γιατί; Γιατί; Μα (δίεση) γιατί;
Δεν ξέρω.
Αλήθεια. Χυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο.
Γιατί;
Δεν ξέρω.
Ούτε μια στιγμή δεν έπαψε.

Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

Α πα πα!

Πολύ δύσκολο.

Δάκρυα!

Αν είναι δυνατόν μέρα μεσημέρι!

Ατάκτως ερριμμένα.

Υπερβολή, στον αέρα, φωνές, εγώ, εσύ, ο Μπέκετ, air crash, πωπω κούραση, κάτι; κούραση, αυτόματος, θα ζήσουμε θείε Βάνια, εγωισμός, χάος, νόημα, νόημα, νόημα, νήμα κόκκινο μπλεγμένο στην ανέμη τυλιγμένο, ξετυλίξου επιτέλους! Δάκρυα.

Θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό.

Δεν θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό.
Κακό πολύ για το τίποτα.
Δεν ξέρω. Δεν θέλω. Δεν μπορώ. Δεν δικαιούμαι.
Ναι, αλλά δεν έχω.
Όχι, αλλά δεν γίνεται.

Πως διάολο έμπλεξα έτσι;

Tελειώσαν τα τσιγάρα.

Πάντα την πιο ακατάλληλη στιγμή.
Υπάρχει κατάλληλη στιγμή;
Εξαρτάται (μου λες),εξαρτάται.

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Δε μ' αρέσει το πρέπει να πάω κάπου.
θέλω, να πάω κάπου, στο όνειρο.
Στο όνειρο μου, στο δικό μου όνειρο.
Ακόμα κι αν ματώσω, που ματώνω καθημερινά για το όνειρο. Ακόμα και τις στιγμές που αμφιβάλω αν είναι όντως το δικό μου όνειρο.
Πιάνομαι από την σανίδα, αν βρεθεί και προχωράω μαζί της.
Κι ύστερα αν δε τι θέλω (την σανίδα) άλλο αν δε την χρειάζομαι πια την αφήνω.
Ακόμα κι αν η Θάλασσα μου είναι σταματημένη, για λίγο ή για πολύ, θα την θυμώσω, θα την αναταράξω, θα της δώσω κίνηση, θα της δώσω ρυθμό. θα φτάσω στο όνειρο, φτάνω στο όνειρο!
φτάνει να θέλω, να θέλω πολύ και θα τον βρω τον τρόπο.
φτάνει να θέλω... και να θέλω πολύ!
(εγώ η ποιήτρια)

H σανίδα.

Την κρατάς. Χαλαρά. Με τα ακροδάχτυλα. Ακουμπάς πάνω το τζιν (σκέτο). Κάνα ρακάκι αν το χουν φέρει από το νησί. Ακουμπάς την τηλεόραση. Το κινητό. Κάνα βιβλίο. Την κρατάς παρατηρώντας τις παρανυχίδες του ξύλου που αρχίζει από την υγρασία και τρώγεται. Μαζί με το χρώμα. Αν είναι βαμμένη η σανίδα σου.
Τι χρώμα είναι η σανίδα σου; Α, δεν το σκέφτηκες. Το έχεις αφήσει φυσικό, "ξυλέ". Μόνο κάτι αυτοκόλλητα αυτοκινητάκια. Αντίκες. Γούστα είναι αυτά.
Την κρατάς.
Ενοχλεί το δαχτυλίδι.
Το πετάς.
Την κρατάς. Ή νομίζεις. Γιατί μερικές φορές ξεχνιέσαι από τη συνήθεια και δεν το καταλαβαίνεις.Όχι, όχι, σίγουρα την κρατάς. (Γιατί;-Δεν μπορείς να πεις με σιγουριά)
Κούραση. Λίγο. Η παλάμη ανεβαίνει εξ ενστίκτου. Πιο πολλή αφή. Εξ ενστίκτου.
Την κρατάς και...πάτε. Κάπου.
Πάτε. Πάτε.
Την κρατάς (Βόμπουρν, τεράστιος ώμος, όχι άλλες λέξεις)
Είναι μακριά το κάπου.
Δεν πειράζει. Έτσι κι αλλιώς, δε γίνεται αλλιώς. Πρέπει να πας προς το κάπου.
(Ή όχι;)
Την κρατάς.
Δεν υπάρχει χρόνος και λόγος για παραπάνω ερωτήσεις.
Κυλάτε παρέα.
Θάλασσα σταματημένη.
Την κρατάς ή σε κρατάει εκείνη;
Σχεδόν θυμώνεις. Όχι σχεδόν. Θυμώνεις. Πολύ.
Την κρατάς και τη σφίγγεις με λύσσα.
Δεν παθαίνει τίποτα φίλε. Δεν πονάει. Εσύ ματώνεις.
Την αφήνεις να σε σύρει.
Σέ ρνε σαι.
Στο...κάπου;
Καλά είναι.
Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο.
Την κρατάς.
Με ανακούφιση.
Την κρατάς.
Χαμογελάς.

ΤΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ.

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ.

...ενώ εμείς που έχουμε το νου μας, τρώει εκείνος. Ο νους μας τρώει εμάς.
Εμείς τον εχθρό τον έχουμε στο κεφάλι. Προσφορά. Έτσι το έχω πάρει εγώ ότι ο νους είναι στο κεφάλι. Η πείνα μας, η χειρότερη απ' όλες τις πείνες, είναι αυτή του νου. Εκεί εδρεύει το αίσθημα της αναστάτωσης, της κυκλοφοριακής συμφόρησης των σκέψεων, αυτό το αίσθημα του κενού, του νου είναι. Λέω εγώ τώρα με το μυαλό μου.

Ηomeless.

Ξύλινο πάτωμα, κοχύλια, τσιγάρα, κεριά μισολιωμένα-πάντα,αλκοόλ, κόκκινη κουβέρτα, αναποδογυρισμένο φεγγάρι κίτρινο, το σπασμένο ποτηράκι, εισιτήριο για μακριά πολύ, γωνία Σόλωνος, γωνία Ακαδημίας, Καλλιδρομίου και Μαυρομιχάλη, γωνία,αγωνία, γιατί; τα καλώδια μέσα κοιμούνται , δε θα μπλεχτούν στα πόδια μου καθώς περνάω απέξω, από το κλειστό σπίτι, το παλιό σπίτι, το σπίτι.
Θα ανηφορίσω στο παγκάκι.
Θα βγάλω τα παπούτσια μου.
Και θα μείνω εκεί για πάντα.

Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009

τι να πρωτοσχολιάσω....
ναι τον όμορφο τον λένε Γιώργο...
πως μπορείς και το κάνεις αυτό? τα σημάδια!
θα μου πεις γιατί εσύ Κομφούκιε με σημάδια δε ξύπνησες το πρωί, μόνο που ήταν στα μάτια.
Από το κλάμα. Με είδα και τρόμαξα, βάφτικα για να το κρύψω.
Και για σήμερα μια από τα ίδια θα συμβούν, με βλέπω.
Άλλα φαίνονται και άλλα πάλι όχι, είναι όμως πάντα εκεί... τα σημάδια.
και η "πείνα" για την οποία μιλάγες εχθές, απίστευτο timing το σκεφτόμουν και εγώ για διάφορα θέματα για το πως λειτουργώ.
Άλλοι σημαδέυουμε το κορμί, άλλοι την ψυχή, άλλοι και τα δυο μαζί. Μπράβο μας.
Γεια στα χέρια μας.

Αυτά και άλλα πολλά!!!

Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

YΓ: Ο όμορφος λέγεται Γιώργος;

Γιατί αν ναι, με συγχωρεις αλλά ο Θεός είναι πολύ πλακατζής σκηνοθέτης. Για παραπάνω από τους λόγους που φαντάζεσαι!

Dear Κομφούκιε

Να είμαι αφαιρετική.
Στη χώρα σου ανήκουν τα χαι κου.
Θα το εκτιμήσεις.

Από χθες φοράω καινούργια βραχιόλια
να κρύψουν τα καινούργια κόκκινα
που κρύβουν τα παλιά...βραχιόλια.

(Αλυσίδες, Σούλα)

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

...να ξεκινήσω από τις ευχαριστίες, αναγνώρισες ότι αφορά και εσένα ..πραγματικά πολύτιμες οι συζητήσεις μας- συσκέψεις- συνεδρίες. Σ' ευχαριστώ.
πρέπει να το εξηγήσω γιατί και εσυ χαζό σαν και μένα είσαι...

γεμάτες - έντονες σε υλικό και σε συναίσθημα - μέρες. δεν έχω προλάβει να τα σκεφτώ και να επεξεργαστώ ακόμα τον έχω κάψει τον σκληρό... αλλά έχω όλο το καλοκαίρι για να τα σκεφτώ στην παραλία.....

λέω να πάω να κάνω ένα μανικιούρ ( με τζελ...δε το γνώριζα και αυτό!) θα βοηθήσει στη σκέψη, άσε που έχω αφήσει και το φρύδι... φεύγει και η Νατάσα για Αίγινα οπότε θα έχουμε εξορμήσεις με την μηχανή ...μ αρέσει αυτό...παίζει να έχουμε και επισκέψεις πρέπει να με φροντίσω...και φυσικά να αγοράσω Δέσποινα !

Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

Enough enough now!

..τα νέα έφτασαν πιο γρήγορα απ΄ότι περίμενα ....

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009


χωρίς σπίτι αυτή την φορά.
ναι θα είναι εκεί ...σχεδόν σίγουρο ότι θα είναι εκεί. Το θέμα όμως δεν είναι αν θα είναι αυτός εκεί αλλά το πως θα πάω εγώ εκεί!
Ήταν ο Μαίος ....αλλά δεν έχω παράπονο κ από τον Ιούνιο. καλά να μαστε.
...ίσως να πρέπει να φτιάξω το καινούργιο σπίτι! (μαζί με το κρεβάτι!).

Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Σπίτια και...δέντρα


Εvery tree that left behind
its roots
will grow again

Βρήκα ένα σπίτι στις φλόγες



Μπήκα μέσα και του βαλα φωτιά.

κ. Αγγελάκας
photo κ. Αndrei πάλι από τη Θυσία

Mεταφερθήκαμε παραπλεύρως


Και μεταφερθήκαμε παραπλεύρως
ακριβώς δυο τρία σπίτια παρά κει
πολύ κοντά

πιο κοντά ο άνθρωπος
από αυτό που φτιάχτηκε δεν πάει

βλέπεις τόσο μόνο, έως παραπλεύρως
λίγο πριν την αλήθεια
Πιο πέρα
δειλιάζει ο άνθρωπος
δε μεταφέρεται
.
κ. Κική

photo κ. Αndrei από τη Θυσία

..δουλειά για το σπίτι!

καλά θα γίνει απίστευτη η εργασία μου, ΝΑΙ είναι απίστευτη, για την τελική παρουσία μιλάω. Επιμέλεια - διορθώσεις κα. Παντελοπούλου, εκδόσεις Ανδριάνειο ΟΕ κ διαφήμιση Θεοπούλα.!

Κυριακή 24 Μαΐου 2009

Η ΠΑΝΤΟΥ .....


Τα κατάφερα ....αργά αλλά σταθερά βήματα...αρκεί να γίνονται...τα βήματα..