Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ.

...ενώ εμείς που έχουμε το νου μας, τρώει εκείνος. Ο νους μας τρώει εμάς.
Εμείς τον εχθρό τον έχουμε στο κεφάλι. Προσφορά. Έτσι το έχω πάρει εγώ ότι ο νους είναι στο κεφάλι. Η πείνα μας, η χειρότερη απ' όλες τις πείνες, είναι αυτή του νου. Εκεί εδρεύει το αίσθημα της αναστάτωσης, της κυκλοφοριακής συμφόρησης των σκέψεων, αυτό το αίσθημα του κενού, του νου είναι. Λέω εγώ τώρα με το μυαλό μου.

Ηomeless.

Ξύλινο πάτωμα, κοχύλια, τσιγάρα, κεριά μισολιωμένα-πάντα,αλκοόλ, κόκκινη κουβέρτα, αναποδογυρισμένο φεγγάρι κίτρινο, το σπασμένο ποτηράκι, εισιτήριο για μακριά πολύ, γωνία Σόλωνος, γωνία Ακαδημίας, Καλλιδρομίου και Μαυρομιχάλη, γωνία,αγωνία, γιατί; τα καλώδια μέσα κοιμούνται , δε θα μπλεχτούν στα πόδια μου καθώς περνάω απέξω, από το κλειστό σπίτι, το παλιό σπίτι, το σπίτι.
Θα ανηφορίσω στο παγκάκι.
Θα βγάλω τα παπούτσια μου.
Και θα μείνω εκεί για πάντα.

τι να πρωτοσχολιάσω....
ναι τον όμορφο τον λένε Γιώργο...
πως μπορείς και το κάνεις αυτό? τα σημάδια!
θα μου πεις γιατί εσύ Κομφούκιε με σημάδια δε ξύπνησες το πρωί, μόνο που ήταν στα μάτια.
Από το κλάμα. Με είδα και τρόμαξα, βάφτικα για να το κρύψω.
Και για σήμερα μια από τα ίδια θα συμβούν, με βλέπω.
Άλλα φαίνονται και άλλα πάλι όχι, είναι όμως πάντα εκεί... τα σημάδια.
και η "πείνα" για την οποία μιλάγες εχθές, απίστευτο timing το σκεφτόμουν και εγώ για διάφορα θέματα για το πως λειτουργώ.
Άλλοι σημαδέυουμε το κορμί, άλλοι την ψυχή, άλλοι και τα δυο μαζί. Μπράβο μας.
Γεια στα χέρια μας.

Αυτά και άλλα πολλά!!!

YΓ: Ο όμορφος λέγεται Γιώργος;

Γιατί αν ναι, με συγχωρεις αλλά ο Θεός είναι πολύ πλακατζής σκηνοθέτης. Για παραπάνω από τους λόγους που φαντάζεσαι!

Dear Κομφούκιε

Να είμαι αφαιρετική.
Στη χώρα σου ανήκουν τα χαι κου.
Θα το εκτιμήσεις.

Από χθες φοράω καινούργια βραχιόλια
να κρύψουν τα καινούργια κόκκινα
που κρύβουν τα παλιά...βραχιόλια.

(Αλυσίδες, Σούλα)

...να ξεκινήσω από τις ευχαριστίες, αναγνώρισες ότι αφορά και εσένα ..πραγματικά πολύτιμες οι συζητήσεις μας- συσκέψεις- συνεδρίες. Σ' ευχαριστώ.
πρέπει να το εξηγήσω γιατί και εσυ χαζό σαν και μένα είσαι...

γεμάτες - έντονες σε υλικό και σε συναίσθημα - μέρες. δεν έχω προλάβει να τα σκεφτώ και να επεξεργαστώ ακόμα τον έχω κάψει τον σκληρό... αλλά έχω όλο το καλοκαίρι για να τα σκεφτώ στην παραλία.....

λέω να πάω να κάνω ένα μανικιούρ ( με τζελ...δε το γνώριζα και αυτό!) θα βοηθήσει στη σκέψη, άσε που έχω αφήσει και το φρύδι... φεύγει και η Νατάσα για Αίγινα οπότε θα έχουμε εξορμήσεις με την μηχανή ...μ αρέσει αυτό...παίζει να έχουμε και επισκέψεις πρέπει να με φροντίσω...και φυσικά να αγοράσω Δέσποινα !

Enough enough now!

..τα νέα έφτασαν πιο γρήγορα απ΄ότι περίμενα ....

χωρίς σπίτι αυτή την φορά.

ναι θα είναι εκεί ...σχεδόν σίγουρο ότι θα είναι εκεί. Το θέμα όμως δεν είναι αν θα είναι αυτός εκεί αλλά το πως θα πάω εγώ εκεί!

Ήταν ο Μαίος ....αλλά δεν έχω παράπονο κ από τον Ιούνιο. καλά να μαστε.

...ίσως να πρέπει να φτιάξω το καινούργιο σπίτι! (μαζί με το κρεβάτι!).