τι να πρωτοσχολιάσω....
ναι τον όμορφο τον λένε Γιώργο...
πως μπορείς και το κάνεις αυτό? τα σημάδια!
θα μου πεις γιατί εσύ Κομφούκιε με σημάδια δε ξύπνησες το πρωί, μόνο που ήταν στα μάτια.
Από το κλάμα. Με είδα και τρόμαξα, βάφτικα για να το κρύψω.
Και για σήμερα μια από τα ίδια θα συμβούν, με βλέπω.
Άλλα φαίνονται και άλλα πάλι όχι, είναι όμως πάντα εκεί... τα σημάδια.
και η "πείνα" για την οποία μιλάγες εχθές, απίστευτο timing το σκεφτόμουν και εγώ για διάφορα θέματα για το πως λειτουργώ.
Άλλοι σημαδέυουμε το κορμί, άλλοι την ψυχή, άλλοι και τα δυο μαζί. Μπράβο μας.
Γεια στα χέρια μας.

Αυτά και άλλα πολλά!!!