Δε μ' αρέσει το πρέπει να πάω κάπου.
θέλω, να πάω κάπου, στο όνειρο.
Στο όνειρο μου, στο δικό μου όνειρο.
Ακόμα κι αν ματώσω, που ματώνω καθημερινά για το όνειρο. Ακόμα και τις στιγμές που αμφιβάλω αν είναι όντως το δικό μου όνειρο.
Πιάνομαι από την σανίδα, αν βρεθεί και προχωράω μαζί της.
Κι ύστερα αν δε τι θέλω (την σανίδα) άλλο αν δε την χρειάζομαι πια την αφήνω.
Ακόμα κι αν η Θάλασσα μου είναι σταματημένη, για λίγο ή για πολύ, θα την θυμώσω, θα την αναταράξω, θα της δώσω κίνηση, θα της δώσω ρυθμό. θα φτάσω στο όνειρο, φτάνω στο όνειρο!
φτάνει να θέλω, να θέλω πολύ και θα τον βρω τον τρόπο.
φτάνει να θέλω... και να θέλω πολύ!
(εγώ η ποιήτρια)