Τι ζητούσαν λοιπόν, σε τι είχα φταίξει, εμένα το μόνο μου έγκλημα ήταν ότι δεν μπόρεσα να μεγαλώσω, κυνηγημένος πάντα, που να βρεις καιρό, έτσι έμεινα εύπιστος κι αγκάλιαζα το κρύο σίδερο της γέφυρας.
Ενώ από το βάθος, μακριά, με κοίταζε σαν ξένο η πιο δική μου ζωή.
(κύριος Τάσος)
(Λειβαδίτης)
ΥΓ: (Ή πως τέμνονται οι...δουλειές μας, dearest Κομφούκιε)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου