Αγάπη. Αγάπη. Αγάπη.
(Ήτοι, βουτάς το σπορίδιο και του σπηκάρεις: Μάγκα, αυτό το παλιόκρασο είναι η ζωή και έλα να μεθύσεις και να ξυπνήσεις με πονοκέφαλο κι εσύ, θα ρθούμε με τον πατέρα σου να σου φέρουμε βρώμικο να στανιάρεις και ασπιρίνες και νερά μην αφυδατωθείς δεντράκι μου ! Ένεκα, ο πατέρας σου ξέρει από καλά βρώμικα κι έτσι με έριξε ο μπαγάσας, που ανάθεμα και δόξα τω θεώ, που τον έχω και σε έχουμε!)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου